Bedrijfsreportage familie Veldhuizen

‘Ik zou niet meer zonder melkrobot kunnen’

Wim Veldhuizen is de derde generatie boer op de Willemshoeve in De Valk, een buurtschap onder de rook van Lunteren. Zijn opa had wat kippen, koeien en varkens en maakte zelf kaas. Veldhuizen werkte eerst samen met zijn vader op het bedrijf, nam het roer over en bouwde het verder uit.

Bij aankomst rijdt zoon Pim (11), met een shovel over het erf. Zien we hier de toekomstige boer op de Willemshoeve bezig? ‘Nou, daar is het nu nog een beetje te vroeg voor om dat te zeggen. Hij wil liever loonwerker worden’, zegt Wim Veldhuizen. Zelf was hij parttime loonwerker in de beginperiode toen hij samen met zijn vader in maatschap de boerderij runde. ‘Tot aan zijn overlijden, nu 2,5 jaar geleden, kwam mijn vader nog elke dag hier om te helpen. Mijn moeder is 83 jaar en woont zelfstandig in een appartement in Lunteren.’

Het bedrijf en het gezin Veldhuizen
Boerderij de Willemshoeve van de familie Veldhuizen telt 70 melkkoeien en 525 witvleeskalveren. De koeien worden met een robot gemolken. Op de 25 ha land die het bedrijf in gebruik heeft, wordt mais, sorghum en gras  verbouwd.

Het gezin Veldhuizen bestaat uit Wim (51) en Erica (46) en hun kinderen Rianne (20), William (15) en Pim (11). Erica Veldhuizen doet de administratie en springt bij als dat nodig is, bijvoorbeeld bij het verzorgen van de kalveren.

Grupstal
Toen Veldhuizen in 1998 eigenaar werd, besloot hij te stoppen met de 200 vleesvarkens. Als hij daar serieus mee door had willen gaan, had hij moeten groeien en investeren. In plaats daarvan koos hij ervoor om meer vleeskalveren te gaan houden. In 2008 volgde een uitbreiding van de melkveestapel. De oude grupstal met 35 koeien maakte plaats voor een ligboxenstal met 70 koeien. ‘Ik heb toen ook voor een melkrobot gekozen. Eigenlijk was dat op advies van mijn vader. Die zei dat ik het te druk zou krijgen met melkkoeien en vleeskalveren. Vooral tijdens het voeren, de piekuren. Die robot bevalt erg goed. Ik zou niet meer zonder kunnen. Natuurlijk is er af en toe wel eens een storing, maar grote defecten waarbij een servicemonteur moet komen heb ik vrijwel nooit. Contact met de koeien heb ik meer dan genoeg.  Ik zie ze allemaal meerdere malen per dag bij het schoonmaken van de boxen. Bovendien krijg ik een automatische melding wanneer er iets met een koe aan de hand is. Bijvoorbeeld als die ineens minder melk gaat geven of te weinig krachtvoer binnenkrijgt.’

Voermengwagen
Veldhuizen maakt sinds zes jaar gebruik van een voermengwagen. Daarmee mengt hij een totaalrantsoen met o.a. mais, bierborstel, sorghum en gras door elkaar tot een smakelijke hap voor het vee. En dat bevalt uitstekend. Een voerrobot overweegt hij dan ook niet aan te schaffen. ‘Nee, bovendien mag ik graag op de trekker rijden’, lacht hij. Het krachtvoer betrekt hij van De Valk Wekerom. ‘Mijn vader was ook altijd al klant. En misschien was  mijn opa dat ook al wel. De Valk bestaat immers al ruim honderd jaar, dus dat zou zomaar kunnen. Ik weet nog toen ik klein was dat ze voer kwamen brengen én een sigaar; ook bij het afrekenen.’ Zijn vaste contactpersoon bij De Valk is buitendienstmedewerker Martijn van Veldhuizen. Die komt één keer in de maand op bezoek om de lopende zaken en de cijfers door te nemen. Als daar aanleiding voor is komt hij tussendoor even langs.  Bijvoorbeeld wanneer er een nieuwe kuil wordt aangebroken en er een kuilanalyse gemaakt moet worden. Aan de hand van de uitslag wordt dan het krachtvoer aangepast.

De dierenarts komt periodiek op bezoek, indien nodig samen met Martijn. Onder andere voor het scannen van de drachtige koeien, uitvoeren van entingen en het doornemen van de begeleidingsprogramma’s.

Kalveren
De vaarzen koopt Veldhuizen doorgaans via zijn vaste veehandelaar. ‘Maar ik koop ook wel melkkoeien van boeren die hun bedrijf beëindigen. Laatst nog zes stuks van een stoppende melkveehouder in Lunteren. Zelf jongvee opfokken heb ik nooit gedaan. Mijn vader deed dat overigens wel.’ Voor het dekken van de melkkoeien heeft hij een eigen Belgische wit-blauwe stier op stal staan. De blauwe kalveren die dat oplevert zijn bestemd voor de handel. Omdat het nakomelingen zijn van een vleesras leveren die meer op dan een ‘normaal’ kalf.  Uitbreidingsplannen heeft Veldhuizen vooralsnog niet. ‘Met mijn huidige melkrobot zit ik met 70 stuks aan het maximum aantal koeien. Als ik meer koeien wil, moet ik een tweede melkrobot aanschaffen. En dat is een flinke investering. Wel komen er binnenkort 200 zonnepanelen op het dak van de ligboxenstal. Als het goed is, zijn we dan voor een groot deel zelfvoorzienend en verduurzamen we ons bedrijf.’